ႏူးညံ့တဲ့....မင္းအၿပံဳး
ခ်ိဳသာတဲ့....မင္းအသံ
ေပၚလြင္တဲ့.....မင္းအလွ
နဒီပပလိုထင္မွတ္မွားမိတာေၾကာင့္
တြယ္ရစ္ၿခင္းကို.......ရင္မွာနွစ္
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းကို....အပင္ပ်ိဳး
ရူးသြပ္ၿခင္းက....ရွင္သန္
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ငါ့.....နွလံုးသားဒီသစ္ပင္ၾကီးမွာ
အလြမ္းဆိုတဲ့သစ္သီးေတြ
ေဝဆာလိုေနေလရဲ.။။။။။။။
.............ေဆာင္းႏွင္း..............
က်ေနာ္ရဲ့သီးသန္႔ကမၻာေလးပါ ရင္ထဲကမြန္းၾကပ္မူေလးေတြ ကေလာင္ေဖာ္ၿခင္းပါ
No comments:
Post a Comment