Sunday, November 29, 2009

၁၅၀၀=၅၂၈

အေရာင္ပ်ယ္လြင့္ေနတဲ့
ေဟာဒီေကာင္းကင္ရဲ႕
တိမ္တိုက္ေတြကေရြ႕လ်ားရင္
ကြယ္ေပ်ာက္ေနသလိုမ်ိဳး
လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ငါ့စိတ္ကူး
အပိုင္းအစေလးေတြက
ဦးတည္ရာမရွိေတာင္စဥ္
ေရမ်ိဳးတစ္ရွိန္ထိုးေပါ့
တကယ္ေတာ့ ဘ၀ေတြဟာ
ေကာင္းကင္ရဲ႕တစ္ေနရာ
တိမ္တိုက္ေတြလိုပါပဲလား
ေရြ႕လ်ွားရင္းနဲ႔ပဲကြယ္ေပ်က္
ရၿပန္တယ္....
ဘ၀တစ္ခုကိုပိုင္ဆိုင္ရတာနဲ႔အမွ်
အခ်စ္တစ္ခုေတာ့မလြဲဧကန္
ၾကံဳရၿပန္တယ္.....
ေနာက္ဆံုးေတာ့လြင့္ပ်ယ္ရၿပန္
တယ္....ခ်စ္လွ်က္နဲ႔ ရွင္ခြဲရယ္
ခ်စ္လွ်က္ ေသခြဲရယ္ေပါ့....
အခ်စ္ရဲ႕သေဘာသဘာ၀
ခ်စ္ခ်ိန္ခဏေပ်ာ္ခဲ့ရ....ခြဲခ်ိန္
တန္ေတာ့ပူေဆြးရ၏......
ဒါေၾကာင့္မို႔.. (ခ်စ္) ...
......၁၅၀၀=၅၂၈.....
အခ်ိဳးက်ပါတယ္.....

စိတ္ကူးထဲရွိတာေလးကိုေရးမီေရးတာမို႔လူတိုင္းအတြက္အက်ိဳး မရွိႏိုင္ပါ.....အကယ္၍ဖတ္မေကာင္းက
သည္းခံၿပီး ၿပဳံးသြားၾကပါ.....ဖတ္သူအတြက္ၿပဳံးသြားတယ္ဆိုရင္ပဲေရးသူေက်နပ္မီပါတယ္...
ေက်းဇူးတင္လ်ွက္
ေဆာင္းႏွင္း.....